Witam.
Kolejny wyjazd Motocyklowy w Naszej Ekipie. Tym razem Polska Zachodnia i trochę Południa. W piątek 20 Października zawitaliśmy do Świebodzina, gdzie znajduje się Pomnik Chrystusa Króla. Pomysłodawcą i budowniczym figury był ks. prałat Sylwester Zawadzki z parafii Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie. Historia budowy sięga 26 listopada 2000 r. Tego dnia bp Adam Dyczkowski powierzył miasto i powiat świebodziński Jezusowi Chrystusowi Królowi.
Zanim wykrystalizowała się koncepcja budowy pomnika, było kilka innych pomysłów, m.in. budowa bramy z figurą Jezusa, ale pojawiła się rozterka, z której strony miasta ją wybudować. Potem była propozycja, aby postawić ogromny krzyż, tylko taki był już na Giewoncie’
Pierwszym etapem był zakup gruntów na obrzeżach Świebodzina, co trwało ponad dwa lata. 21 maja 2005 roku rozpoczęły się prace ziemne związane z usypywaniem wzniesienia, na którym stanęła figura. W następnym roku na kopcu został umieszczony pierwszy, 13-metrowy szkielet pomnika. W kolejnych miesiącach podwyższano wzniesienie i powstawały fundamenty.
W 2008 r. ustawiono pierwsze elementy dolnej części figury, a w listopadzie kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie otrzymał rangę sanktuarium. W 2009 roku montowano kolejne elementy korpusu monumentu, a w następnym roku wykonawcy zajęli się także wykonaniem ramion i głowy. Wielki finał nastąpił 6 listopada 2010 roku, Tego dnia na korpusie zostały osadzone ramiona i głowa, a cały pomnik uzyskał ostateczną formę.
Do montażu ostatnich elementów użyto 700-tonowego dźwigu. Operacja trwała kilka godzin .
Figura Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata w Świebodzinie liczy 33 m wysokości (33 lat życia Pana Jezusa), kolejne 3 m (lata nauczania Chrystusa) mierzy pozłacana korona. Wysokość kopca, na którym znajduje się postać to 16,5 m; razem daje to 52,5 m. Rozpiętość ramion figury Chrystusa to 25 m. Ciężar monumentu to ok. 440 ton.
Postać Chrystusa z rozłożonymi ramionami skierowana jest w kierunku Świebodzina.
Nie wiadomo, ile kosztowała budowa pomnika – ks. Zawadzki nie prowadził księgowości. Budowla powstała dzięki hojności wiernych ze Świebodzina, Polski i darczyńców z zagranicy.
Na świecie istnieją jeszcze dwie ogromne figury przedstawiające Jezusa Chrystusa. Najsłynniejszą z nich jest statua Chrystusa na górze Corcovado w Rio de Janeiro.
Sobota to wizyta w Muzeum Ziemi Lubuskiej mieszczącym się w Zielonej Górze. Można tu zobaczyć również Muzeum Dawnych Tortur – stała galeria Muzeum Ziemi Lubuskiej jest największą w Polsce wystawą ukazującą stosowanie prawa karnego, system wymierzania kar, metody tortur w średniowieczu oraz w czasach nowożytnych. Na powierzchni około 200 m2 znajdują się liczne eksponaty związane z dawnym sądownictwem na obszarze ówczesnego Dolnego Śląska i Brandenburgii, a w szczególności w Zielonej Górze. Główną część Muzeum Dawnych Tortur stanowi odtworzony fragment lochu, w którym przebywali skazańcy, izba tortur, narzędzia egzekucyjne oraz rekonstrukcja sali, w której odbywały się procesy czarownic. Pomieszczenia zostały zaaranżowane na wzór średniowiecznych lochów. W niewysokich salach panuje charakterystyczny półmrok, przejścia zdobią łuki, natomiast posadzka została wyłożona cegłą. Efekty dźwiękowe, krzyki i jęki, przypominają o męczarniach jakich doznawali skazańcy.
Znajduje się tu również Muzeum Wina.
Zielona Góra ma w swojej historii element szczególny, jakim są jej winiarskie dzieje. Już od XIII wieku na okolicznych wzgórzach uprawiano winne krzewy. W zależności od klimatu w danym roku rodziły one dorodne lub kwaśnawe grona. To z kolei rzutowało na majętność lub brak dochodu miejscowych winiarzy. Mimo to winiarskie tradycje były jednym z najważniejszych wyznaczników tożsamości mieszkańców Zielonej Góry. Wspaniale wpisała się też Zielona Góra w dzieje europejskiego winiarstwa. To tu bowiem w roku 1826 roku rozpoczęto produkcję pierwszego w Niemczech szampana. Uprawę winorośli prowadzono na zboczach całej Pradoliny Odrzańskiej, a produkcję wina rozwijano w Gubinie, Krośnie Odrzańskim i Sulechowie. Ale jedynie w Zielonej Górze w okresie industrializacji powstało siedem znaczących wytwórni win, w tym słynne zakłady Gremplera. Można podziwiać tutaj historię ,sprzęt , przeróżne rodzaje butelek, znaków firmowych oraz poznać w skrócie produkcję wina od podstaw.
W sobotę wyruszyliśmy pięknymi terenami bogatymi w winnice oraz w piękną trasę obfitującą zakrętasami do Szklarskiej Poręby, a tutaj wizyta w Leśnej Hucie. Dzięki bogatym złożom kwarcu i dużej ilości niezbędnego drzewa w podkarkonoskich lasach Szklarska Poręba od dawien dawna związana była ze szklarstwem. Pierwsza huta powstała w dzisiejszej Szklarskiej Porębie Dolnej, nad Szklarskim Potokiem w połowie XIV wieku.
Dziś wielowiekową tradycję hutnictwa w naszym mieście podtrzymuje mistrz Henryk Łubkowski, który Leśną Hutę prowadzi wraz z rodziną. W hucie na oczach widzów wykonuje się ręcznie formowane szkła barwione w masie. Można obserwować wytop różnych form szklanych od ozdób po wazony i naczynia. Hutnicy używają przy tym dawnych narzędzi i form kuglerskich, co przydaje produkowanym tutaj przedmiotom dodatkowego waloru rzemieślniczej perfekcji. Materiałem jest przede wszystkim stłuczka szklana z domieszką piasku szklarskiego. Mogliśmy na własne oczy podziwiać kunszt wykonania małych precyzyjnych figurek oraz dzbana z czarnego szkła.
Po raz kolejny super wyjazd z fajnymi ludziskami, pomimo przerywników w postaci niewielkich opadów deszczu.
Pozdrawiam:
Jacek ,,Blacha”
